Ik blijf een week achterlopen zo, maar het is zonde om dan maar een stuk over te slaan, dus ik ga gewoon verder met vorige waar ik was gebleven...

Na twee 'bijzondere' dagen zou donderdag eindelijk de eerste normale lesdag worden, maar we konden ons al haast niet voorstellen dat er geen enkel uur zou uitvallen, en inderdaad, een uur van tevoren kregen we te horen dat er het laatste uur leraarvergadering zou zijn. Ze beginnen wel een beetje voorspelbaar te worden daar op school ;-) Verder ging het lesgeven best wel goed, behalve bij 1 klas: M1 (13-jarigen). Dit is een klas van 38 leerlingen die allemaal veeeel praten, maar geen Engels... Ik wilde een kringspelletje doen, maar ze pasten niet eens in het lokaal!

Teachersday

Vrijdag was het leraardag, geen idee wat het inhoudt, maar in ieder geval waren alle scholen gesloten en Jack had bedacht dat we wel naar de Tempel (als ik het over de Tempel heb is dat ongeveer elke keer een andere, er zijn er zoveel hier) konden gaan om te helpen met het bouwen van een meditatieruimte. Daar schijnen ze al twee jaar mee bezig te zijn en na vrijdag snap ik ook waarom. Ik had het al wel gehoord, maar nu is mijn vermoeden ook bevestigd: Thai zijn echt heel lui. In ieder geval hier in de Isaan. Leuk en nuttig gaan hier niet echt samen en dan wordt er over het algemeen maar voor Sanoek (plezier) gekozen. Eerst moesten de bakstenen (die ze overigens helemaal met de hand hebben gemaakt op het erf bij Jack thuis) naar buiten worden verplaatst. Het was echt maar een klein beetje, maar het kostte ons zeker een half uur.

Vervolgens moest de oude klei (die inmiddels half was opgedroogd) uit de kleiput worden geschept en er moest nieuwe worden gemaakt. Willekeurige (zo leek het) hoeveelheden stro, water en klei werden in de put gegooid en die mochten wij dan met onze voeten door elkaar mixen.

Vervolgens moest alle klei op de muren gesmeerd worden door de dorpelingen (waaronder dus wij), terwijl de monniken rondliepen met onze camera's om alles vast te leggen. Ergens ook wel begrijpelijk, want ze mogen na 12u 's middags niet meer eten, dus dan worden zulke klusjes wel een stuk zwaarder. In ieder geval heb ik nu wel 300 leuke foto's van het werk, dankzij de 'hoofdmonnik' Souphot, die alle foto's daarna ook meteen op zijn eigen laptop zette.

Toen we klaar waren gingen we nog even een foto inlijsten voor opa, die 87 was geworden. In Thailand geef je gewoonlijk alleen kadoos aan je lief en dat merkten we ook toen we de 'inpakwinkel' binnenkwamen. Alleen maar roze en rood hartjespapier en grote rode strikken. Maar goed, toch maar even laten inpakken. Nou ja, even... ze deed er welgeteld, niet overdreven, twintig minuten over! Ik begon serieus te geloven dat we in 1 of andere flauwe TV-show zaten!

's Avonds zouden we uitgaan met Jack's nichtje, Tete, en haar vrienden. De meiden hadden zich al helemaal omgekleed en opgetut toen Tete langskwam om te vertellen dat de auto volzat. Dat is echt heel normaal hier in Thailand, we hadden nog geluk dat ze uberhaupt even langskwam om dat te melden, maar de meiden waren er toch niet zo over te spreken en dan blijkt hoe universeel lichaamstaal is. Jack bood direct aan om ons wel even te brengen!

Zo stonden we een half uur later in de Bar Nana, een club in Nongkhai. Je moet twintig zijn om daar binnen te komen, maar bij farang checken ze niet. Binnen stonden allemaal tafeltjes met barkrukken en op bijna iedere tafel stond een fles whiskey, een emmer ijs en allemaal flesjes water. Zo drinken ze hier: Glas vullen met ijs, dopje whiskey erin en bijvullen met water. Heb je in ieder geval wel een hele avond drank voor een euro per persoon. Daar raakte ik in gesprek met een paar andere farang en ontmoette zlefs nog een paar mensen van Travel to Teach!. Verder werd ik vooral veel versierd door Thaise meisjes...

*Jeroen probeert zich door de drukte te wurmen*
*Meisje trekt hem aan zijn arm*
*Jeroen kijkt om zich heen en ziet niemand, dan hoort hij ver beneden zich een stemmetje*
- Meisje: 'Where you from?'
- Jeroen: 'Holland.'
- Meisje: 'What's your name?'
- Jeroen: 'Jeroen, and yours?'
- Meisje: *zegt iets onverstaanbaars*
- Jeroen: 'Ok!'
- Meisje: 'I go toilet.'
- Jeroen: 'Ok??'
- Vriendin van meisje: 'She's going to the toilet!'
*vriendin duwt mij achter haar aan.*
*Jeroen maakt een grote bocht en loopt verder naar waar hij naartoe onderweg was*

Kamperen

Zaterdagochtend natuurlijk even lekker uitgeslapen en tegen het eind van de middag zouden we gaan kamperen, had Jack bedacht. 's Middags waren Andrea en ik echter met de honden in de rijstvelden geweest, toen er plotseling uit het niets een slang opdook die Andrea bijna beet. Zij rende gillend weg, waarop de slang zich op de hondjes richtte. Gelukkig hebben de meeste hondjes hier in Thailand van die debiele shirtjes aan, want de slang hing drie keer in het shirt van het kleinste hondje.
Zoals je begrijpt was Andrea daarna niet zo heel erg meer te spreken over kamperen in de droge rijstvelden. Gelukkig ging ze uiteindelijk toch mee en zo wandelden we een tijdje door de rijstvelden, tot we bij een soort meer/moeras kwamen. Een stukje verderop hebben we de tenten opgezet en vuur gemaakt, waarop we (nouja, Jack) allemaal superlekker eten hebben gemaakt.

Na het eten gingen we wierook en kaarsjes offeren aan de natuurgeesten om ze te laten weten dat wij daar de nacht zouden doorbrengen en daar slechts waren om te slapen. En of ze ons wilden vergeven als we per ongeluk toch iets deden waar ze niet zo blij mee waren. De volgende ochtend vertelde Jack dat hij 's nachts iemand had gehoord die vijf rondjes om de tent liep en toen aan het doek schudde. Hij was meteen buiten gaan kijken, maar had niks gezien. Eric, een vriend van Jack, had precies hetzelfde meegemaakt. 's Ochtends bleek dat hun tent op een jong boompje had gestaan en toen zei Jack heel droog: 'Oh, dan was het misshien wel de geest van die boom.'

Doorzichtige eieren...

Zondagochtend werden we om half zeven wakker om de zonsopgang te zien. Ondanks het feit dat die pas drie kwartier later kwam, was het wel echt supermooi! (Zie foto met bootje). Nadat we alles hadden opgeruimd, gingen we achterin de pick-up terug naar Jack's huis en hebben we thuis lekker een beetje gerelaxed. 's Avonds gingen we in de stad eten en daar heb ik echt het bizarste eten op tot nu toe! Het schijnt hier echt een delicatesse te zijn... Een soort ei, nee, gewoon een ei, maar dan een die een maand in de paardenpis heeft gelegen. De dooier was zwart geworden en het eiwit doorzichtig bruin en Jack en Nai (vriend van Jack) zaten er lekker op te knabbelen en probeerden mij het ook te laten eten. En dat is ze gelukt... en het was echt heel vies!

Zo, nu loop ik nog maar zes dagen achter. Gisteren hebben we de meiden op de bus gezet naar Chiang Mai, dus met een beetje geluk heb ik nu iets meer tijd om tussendoor even wat te posten!