Valentijn

Hoewel valentijn hier pas sinds een paar jaar bekend is, betekent het voor de Thai niet veel anders dan iedere andere feestdag: 's Ochtends naar de tempel en 's avonds feesten! Zo waren ook onze plannen en 's ochtends stapte ik met Jack in de auto, op weg naar de tempel. Eerst uiteraard wat voedsel gekocht om aan de monnik te offeren en daarna door over de droge rode zandweggetjes naar de bosmonnik een stukje verderop. Dezelfde tempel als waar we met mijn verjaardag waren geweest, met alle honden. Die honden waren trouwens ookuitgebreid valentijn aan het vieren, want terwijl wij drie keer aan het buigen waren, warentwee hondjes (allebei vrouwtjes, maar wat maakt het uit in Thailand) voor onze neusuitgebreid aan het proberen elkaar te bevruchten.

Verder heeft die monnik mijn hele plannen door de war geschopt. Wat Hin Mak Peng was volgens hem niet zo handig, omdat daar amper Engels gesproken wordt en er te weinig lesmateriaal voor handen is. Hij raadde me aan Wat Pah Nanachat eens te bellen, een internationale tempel (met alleen maar farang-monniken) waar genoeg mogelijkheden zijn om de dhamma (leer) te leren. Ik volgde zijn advies op, maar die monniken zijn uiteraard net vertrokken voor een driemaandendurend bezoek aan een andere tempel, met als gevolg dat ze nu geen bezoekers kunnen ontvangen. 'Bel half mei nog eens,' was het advies van de monnik. Bedankt!

Het advies van de monnik een tempel op te zoeken waar ze me ook echt iets kunnen leren had echter wel een beetje mijn ogen geopend. Hoe kun je immers 40 dagen mediterend in een tempel doorbrengen als je niet echt weet hoe je moet mediteren? Veel tempels hier in Thailand bieden retreats ('terugtrekkingen'?) aan voor 10 dagen, maar ik wil juist graag voor een langere periode in een tempel verblijven. Rond Chiang Maivond ikenkele tempels die langdurige retreats aanbieden waar je aan een monnik wordt gekoppeld die voor die tijd jou leraar is. Klinkt ideaal, maar uiteraard waren die monniken ook tijdelijk weg, of was de tempel tijdelijk niet open voor bezoek... al met al schoot het niet echt op en de temperaturen waren ook niet bepaald ideaal om te lang achter de computer te blijven zitten... dus ging ik lekker in de tuin zitten chillen.

's Avonds zouden we met Jack's tantes uitgaan in Nongkhai. Toen we bij opa en oma aankwamen voor het avondeten waren ze helemaal opgetut en enthousiast ('Je gaat toch wel mee he Jeroen!'), maar na het eten besloot een tante dat ze eigenlijk niet zo'n zin meer had om te gaan en meteen ging het hele feest niet meer door. Zo maf! Zo gaat het hier vaker, we zouden bijvoorbeeld ook een keer bij een vriend van Jack thuis gaan eten (en drinken), maar 1 van hun ging niet meer en meteen ging niemand meer. Ik zei tegen Jack: 'Da's toch zielig? Heeft hij alles voorbereid!', maar Jack stelde me gerust met de woorden 'ik denk niet dat hij iets had voorbereid hoor, dat komt pas als wij ook echt komen opdagen...'

Tweede (en laatste) weekje Chumphol

Maandag begon alweer goed, de lerares was afwezig omdat ze wat administratief werk moest doen, dus ik zat alleen met de hele klas (ja, die komen dan ook echt opdagen!). Ik had net een Thais liedje leren zingen, dus dat vonden ze natuurlijk helemaal geweldig, en verder hebben we een beetje geprobeerd te kletsen over vanalles en nogwat. Daarna was er drieeneenhalf uur lang helemaal geen les, dus ging ik een beetje met leerlingen zitten kletsen buiten. Het maakt bar weinig uit waar je heenloopt, want bijna iedereen is wel gezellig! 's Middags gaf ik 1 van de meisjes een chocolaatje terug en zij werd meteen helemaal wild! Gillend rende ze weg!

Vanaf dinsdag begon ik wat meer met klas 6/1 op te trekken... dat zijn echt de leukste mensen die ik hier heb ontmoet! Het is echt een superhechte klas en dit is hun laatste lesweekje samen, maar ik werd in de groep opgenomen alsof ik al jaren bij ze in de klas zat! Ik kreeg een klassenfoto van ze, ze lieten me 'de muur' zien, die ze met de klas hadden beschilderd, en ik werd zelfs uitgenodigd voor hun examenfeest! Echt supergezellige mensen en ik heb elke keer de grootste lol met ze! Woensdag ging ik tijdens de les van 6/1ook gewoon bij de leerlingen zitten in plaats van aan mijn bureautje... het lijkt inmiddels meer een uitwisseling te worden zo, maar goed, mijn opdracht was: 'Make them love English!' en dat lukt me zo wel!

De danstoets

Om drie uurgingen ze dansen. Dansen is hier gewoon een schoolvak en de hele klas deed dan ook gewoon heel normaal mee. Als we dat op Lek en Linge hadden gedaan, had het vooral geleid tot veel lachbuien en jongens die het niet echt serieus nemen, maar hier deed iedereen,van stoerejongenstot meisjesmeisjes, fanatiek mee met de ingestudeerde dans. Ik probeerde het ook en deed echthard m'n best, maar het was niet zo'n heel groot succes...

Donderdagochtend had ik weer een 'gewoon' lesochtendje met gesprekjes en luistertoetsen en daarna ging ik weer met 6/1 lunchen. Zoals altijd supergezellig en vooral heel grappig! Daarna gingen ze weer voor het dansen oefenen, 's middags zou namelijk de examinering zijn. Ik had toch niks te doen en vond het wel leuk om weer mee te doen en op een gegeven moment had ik het gevoel dat ik alles best wel beheerste! Ik stonk wel een uur in de wind (die Thaise temperaturen zijn niet ideaal om in te dansen) en dat was best wel zielig voor de twee meisjes die aan mijn armen moesten dansen... maar goed... het lukte! Daarna had ik nog 1 lesuurtje (snel m'n shirt gewassen en te drogen gehangen) en toen was het drie uur... tijd voor de examinering!

In de snikhete zon liepen veertig Thai met een rood vest en 1 lange farang met een zwart shirt het voetbalveld op. Even klonk er een boel gekraak uit de boxen en toen begon de muziek. Het zweet liep als een soort waterval over m'n gezicht heen met als gevolg dat ik afentoe niet meer kon zien wat de rest deed, maar achteraf bleken we toch 30 van de 30 punten te hebben gescoord! Haha, uiteraard allemaal dankzij mij...

Hoe slaag ik voor mijn examens? Thaise versie...

Na school moest 1 meisje haar wiskundetoets inhalen. Ze zat samen met de lerares buiten aan een tafeltje en daaromheen stonden een stuk of tien andere leerlingen alle antwoorden voor haar uit te rekenen. Ik vroeg me af waarom ze dat niet zelf deed, leek mij nogal logisch... 'Because I'm so stupid, I don't understand!' zei het meisje... goede reden! Zo snap je er vast veel meer van!

Nog iets bijzonders op dat gebied... ze hebben maandag al diplomauitreiking, terwijl ze de hele week erna nog examens hebben. Rara, hoe kan dat? Jack wist het antwoord... 'Iedereen slaagt toch wel.' Dat vond ik nogal wonderlijk, een jongen uit 6/7 had mij namelijk zijn cijferlijst laten zien waarop alleen maar 1-en prijkten. 'Ja, maar dan laat de lerares hem een dagje klusjes doen ofzo, en dan krijgt hij een voldoende. Als een leerling niet slaagt is dat namelijk de schuld van de leraar... en dat wil geen enkele leraar natuurlijk op zijn geweten hebben!'

Weekend!

En nadeze harde werkweek was het natuurlijk tijd voor de welverdiende rust... Vrijdagavond gingen we naar de milkshakebar (ja, ik kan die echte naam niet uitspreken, maar wij halen er altijd een milkshake, vandaar...), waar ik de Hollandse echtgenoot van de eigenares van die tent weer ontmoette. Dat was heel gezellig, eindelijk weer eens met een Nederlander te praten... niet alleen vanwege de taal, maar vooral ook om de mooie en belachelijke dingen van de Thaise cultuur die je dan even met een andere Nederlander kan delen. Zoals het feit dat er die avond geen alcohol geschonken mocht worden van de politie, omdat er de dag erna burgemeestersverkiezingen waren. Uiteindelijk mochten wij als farang het wel, omdat wij toch niet mogen stemmen. Die verkiezingen zijn trouwens echt extreem corrupt, de kandidaten trekken langs de huizen om mensen (heel letterlijk) om te kopen. En daar schijnen flinke bedragen mee gemoeid te zijn... Toen we de volgende dag naar de uitslag gingen kijken, was Jack teleurgesteld, een vriend van z'n vader stond laag op de lijst. 'Heeft 'ie niet genoeg geld betaald...', waar mijn conclusie, maar dat mocht ik van Jack niet meer zeggen!

Maar goed, om een lang verhaal kort te maken, het werd een hele gezellige avond, Jack en z'n vrienden kwamen uiteindelijk ook bij ons zitten en dronken (stiekem) ook mee en uiteindelijk belandden we in een karaokebar. De meeste bars draaien vanaf 11 uur ofzo alleen nog maar dansmuziek, en dat was het al geweest toen wij binnenkwamen, dus ik heb enthousiast staan dansen in die anderhalf uur dat wij er waren en alle rijstcalorieen van de afgelopen maanden in 1x verbrand!

Dromen en geesten...

Zaterdagochtend voelde ik me wat minder lekker en Jack had hetzelfde probleem, dus hebben we lekker in de schaduw in de tuin liggen uitkateren, terwijl Jack mij de meest uitgebreide verhalen vertelde over zijn dromen en over geesten. Ik zal jullie de uitgebreide droombeschrijvingen besparen, maar Jack's conclusies waren in ieder geval dat hij binnenkort moet verhuizen, dat hij twee grote vijanden heeft, maar dat hij van ze zal winnen, dat hij binnenkort doodgaat (uiteraard...) en dat hij binnenkort veel geld krijgt. Ik hoop in ieder geval voor hem dat die laatste twee niet in deze volgorde gebeuren.

Vervolgens vertelde hij me over een jongen die hij 's ochtends in de tempel had gezien. Die jongen was daar door z'n ouders heen gebracht omdat hij een tijdje geleden een geest had ontmoet en zich sinds die tijd nogal eigenaardig gedroeg... Het was een vrouwgeest geweest die met hem wilde trouwen en direct na de ontmoeting was hij de Mekong ingelopen en had daar vier boeddabeeldjes gevonden. Voor hij kon verdrinken had iemand hem echtergevonden en hem mee terug naar huis genomen. Daarna was dit nog een paar keer gebeurd, maar steeds had iemand hem op tijd gevonden. Bovendien kleedde hij zich sinds die eerste ontmoeting in vrouwenkleding van honderd jaar geleden en danstehij raar door de kamer. Dus nu waren ze naar de monnik gekomen voor een oplossing. De monnik had voor hem gebeden en een beschermende zegen over hem uitgesproken en z'n ouders gezegd: 'als hij weer eens bezeten is, zeg de geest dan dat ze naar mij moet komen om te onderhandelen.' Ik dacht dat hij bedoelde onderhandelen-om-de-jongen-te-redden, maar het is onderhandelen-om-de-geest-tevreden-te-stellen. Het schijnt vaker te gebeuren, dan moet de geest geld betalen en mag dan met die persoon trouwen. Dan wordt er een echte bruiloft georganiseerd en praat die persoon tegen de onzichtbare geest. Soms komt er ook een baby (die uiteraard niemand anders kans zien) en dan koopt de persoon kleding en een wieg voor het kind. 'Most people think they're crazy,' voegde Jack nog toen... vreemd he?

Plannen...

Zondag hebben we weer geholpen met het bouwen van het meditatiegebouwtje bij de tempel en maandag heb ik de diplomauitreiking meegemaakt, wat een hele bijzondere ervaring was, maar daarover volgende keer meer. Nog even wat over mijn plannen voor de komende tijd...

Hoewel mijn tijd bij Jack er eigenlijk afgelopen zondag al op zat, blijf ik hier nog anderhalf weekje rondhangen. Er is nog school (alleen de examenleerlingen hebben geen les meer, de rest nog wel) en ik kan waarschijnlijk ook Jack helpen bij z'n computerlessen die hij elke ochtend geeft. Volgende week dinsdagavond is het examenfeestje van 6/1 en de dag erna vertrek ik als alles goed gaat naar Chiang Mai. Ik heb namelijk eindelijk een tempel gevonden! de veertigdagentijd doorbrengenin de tempel gaat niet meer lukken (ik ga er telaat heen en mijn visum verloopt tien dagen voor pasen), maar een vierwekentijd wel... dus vanaf volgende week donderdag zal ik vier weken lang in een grote tempel ten zuiden van Chiang Mai verblijven! Vier weken lang geen muziek, niet lezen, niet schrijven, niet praten met iemand anders dan de leraar, niet na 12 uur 's middags eten, enz... Wat ik dan wel doe? Mediteren, mediteren, mediteren... tenminste, dat is hoe het officieel is, maar de meeste monniken die ik tot nu toe heb ontmoet houden zich niet altijd even strak aan alle regeltjes... Dit is echter een tempel in de 'woudtraditie' en die schijnen wel op een andere manier hun geloof te beoefenen... ach ik zie het allemaal wel.

Na die vier weken moet ik als een speer de grens over, omdat mijn visum verloopt. Ik denk dat ik dan terugreis naar Nongkhai en dan vanaf daar de grens oversteek naar Laos. Daar kan ik dan, afhankelijk van hoe interessant het daar is, een paar dagen blijven en dan weer terug naar Thailand, want op 13 april begint hier Songkran! En dat wil ik natuurlijk doorbrengen met m'n vrienden hier in Phon Phisai!

ps. Andries en Vincent, check nog even de comment op het vorige berichtje!