Omdat ik inmiddels alle boeddistische en hindoeïstische tempels én alle moskeeënwel zo'n beetje heb gezien, besloot ik vanochtend eens een kerk te bezoeken. Daar maakteik eerst een Thaise mis mee, wat heel apart was. Je zit echt gewoon in een katholieke kerk met Jezus- en Mariabeelden, iconen aan de muren en glas-in-lood-ramen, alleen dan met alleen maar Thai-sprekende (en -zingende) Thai om je heen! Gelukkig bleek er om 11u ook een Engelse mis te zijn, en daarlas de pastoor de volgende brief voor. Het is geen brief die volledig met mijn ideeënovereenkomt, maar het is wel een confronterende brief die mij enorm aansprak. Vandaar dat ik 'm ook niet voor jullie wilde achterhouden....

Brief van God

Mijn geliefde kinderen, en geloof me, dat zijn jullie allemaal.

Ik zie Mezelf als een redelijk geduldige kerel. Ik bedoel, kijk naar de Grand Canyon, daar heb Ik miljoenen jaren over gedaan! En wat denk je van evolutie? Man, niks duurt langer dan het ontwerpen van dat hele Darwinistische gedoe, cel voor cel, gen voor gen!

En Ik ben al die tijd geduldig geweest met jullie ideeën, samenlevingen, oorlogen en plannen, en de ontelbare keren dat jullie Mij leken te vergeten, totdat jullie jezelf diep in de nesten hadden gewerkt, keer op keer.

Ik wil jullie even iets vertellen over een paar dingen die Mij inmiddels wel beginnen te irriteren. Ten eerste, jullie religieuze rivaliteit maakt Me helemaal gek! Het is genoeg zo! Laten we even één ding rechtzetten: Dit zijn jullie religies, niet de Mijne. Ik ben de hele tortilla, ik ga veel verder dan dat.

Van al jullie religies beweert elke dat er maar één van Mij is, één God, wat absoluut waar is, maar in één adem voegt elke religie daaraantoe dat zij Mijn favoriet is. En elk geloof beweert dat zijn eigen bijbel persoonlijk door Mij is geschreven and dat alle andere bijbels door mensen zijn gemaakt. Pfff... Hoe zal ik ooit een eind kunnen maken aan zulke ingewikkelde onzin?

Ok, even luisteren nu. Ik ben jullie vader en moeder, en Ik heb geen favorieten onder Mijn kinderen. Bovendien, Ik vind het vervelend dat ik dit jullie moet zeggen, Ik schrijf niet. Mijn handschrift is rampzalig en Ik ben sowieso altijd al meer een doener geweest. Dus ál jullie boeken, inclusief die bijbels, zijn geschreven door mannen en vrouwen. Dat waren wel degelijk geïnspireerde mannen en vrouwen, bijzondere mensen, maar ze maakten ook her en der een foutje. Daar heb Ik zelfs persoonlijk voor gezorgd, zo dat jullie nooit méér op een geschreven woord zouden vertrouwen dan op jullie eigen levende hart.

Kijk, één mens - zelfs een zwerver op straat - is Me meer waard dan alle heilige boeken in de wereld. Zo zit Ik nou eenmaal in mekaar. Mijn Geest is niet iets historisch. Het leeft op dit moment, op dit moment, zo vers als je volgende adem. Heilige boeken en religieuze rituelen zijn heilig en krachtig, maar niet heiliger of krachtiger dan de minste van jullie. Ze waren alleen maar bedoeld om jullie in de goede richting te leiden, niet om jullie eindeloos met elkaar te laten discussiëren, en al helemaal niet om je vertrouwen in je persoonlijke relatie met Mij in twijfel te trekken.

Dat brengt me bij het volgende onderdeel van jullie onzin: Jullie gedragen je alsof Ik jullie en jullie religies nodig heb om achter Mij te staan, om zieltjes te redden voor 'Mijn kant'. Bespaar jezelf de moeite, Ik red me wel. Jullie hoeven me niet te verdedigen, Ik hoef niet constant geprezen te worden. Alles wat Ik wil, is dat jullie goed zijn voor elkaar.

O, en nog iets, Ik maak me echt niet druk over geld of politiek, dus stop alsjeblieft met mij in jullie drama's te betrekken! Ik heb nooit iemand bedreigd en Ik heb nooit iemand verteld zich verkiesbaar te stellen als president van Amerika!

Waar ik naartoe wil, is dat jullie stoppen religie te zien als een soort belofte van trouw aan Mij. Het ware doel van religie is dat júllie je bewust worden van Mij, niet andersom. Geloof me, Ik ken jullie al. Ik weet wat er in jullie harten speelt en Ik hou toch wel van jullie, daar hoef je niks voor te doen. Dus, vrolijk eens een beetje op en geniet van Mij. Dat is waar religie voor is bedoeld!

Wat jullie lijken te vergeten, is hoe mysterieus Ik ben. Jullie kijken naar de kleine verschilletjes in jullie geschriften en zeggen: 'Nouhou, als dit de waarheid is, kan dat dus niet waar zijn.' Maar in plaats van proberen Mijn paradoxen en onbegrijpbare natuur uit te vogelen - iets wat jullie, even tussendoor, toch nooit zal lukken - waarom niet je hart openen voor de simpele basisgedachten achter elke religie? Je weet wel waar Ik 't over heb... Lief samen spelen, iedereen respecteren en liefhebben, aardig doen... Zelfs als het Leven eng of verwarrend is, houd moed en wees blij, want Ik ben altijd bij je.

En leer eens stil te zijn, zodat jullie Mijn rustige, stille stem kunnen horen. Ik hou niet zo van schreeuwen. Laat de wereld een beetje beter achter door te leven vanuit respect en dankbaarheid, want jij bent Mijn eigen kind. Probeer niks van het leven achter te houden, want de onderdelen van jou die kunnen sterven, zullen dat ook zeker doen, en de delen die dat niet kunnen niet. Dus... don't worry, be happy. (Die laatste zin heb ik gestolen van Bobby McFerrin, maar goed, Wie gaf die zin aan hem in eerste instantie?)

Hou het simpel. Waarom blijven jullie alles zo moeilijk maken? Het lijkt wel alsof jullie altijd op zoek zijn naar een reden om je druk te kunnen maken... en Ik wordt er erg moe van jullie voornaamste reden daarvoor te zijn. Denk je dat het Mij ook maar iets kan schelen of je Mij God, Jahweh, Jehovah, Allah, Wakatonka, Brahma, Vader, Moeder, of zelfs het Niets van het Nirvana noemt? Denk je dat het Mij uitmaakt welk van Mijn kinderen jou het meeste aanspreekt - Jezus, Maria, Boedda, Krishna, Mohammed, of één van de anderen? Je kan Mij en Mijn kinderen aanspreken met elke naam die je wilt, als je maar onthoudt dat het erom gaat dat je van elkaar houdt zoals Ik van jullie hou. Hoe kunnen jullie zoiets simpels over het hoofd blijven zien?

Nee, Ik vertel jullie niet je religies te verlaten. Geniet van je religies, heb er respect voor, leer ervan, net als je je ouders respecteert en van ze leert en geniet. Maar loop jij op straat te schreeuwen dat jou ouders beter zijn dan die van een ander? Jouw geloof, net als je ouders, verdient het meest speciale plekje in je hart. Dat vind Ik allemaal ok, zolang je maar niet alle religies door elkaar gaat mixen tot één grote chaos. Elke religie is uniek voor een reden. Elk geloof heeft een unieke stijl, zodat de mensen zelf kunnen ontdekken wat het beste pad voor hen is. Maar Mijn Speciale Kinderen - degenen waar jullie religies om draaien - leven allemaal in dezelfde plek in Mijn hart, en ze kunnen het samen harstikke goed vinden, geloof me!

De religieuze leiders moeten stoppen met de creatie van hun mythe over 'broederlijke rivaliteit', terwijl er helemaal niet zoiets is! Mijn gezegende kinderen van de Aarde, de wereld is te klein geworden voor jullie religieuze bekeringsdrang en intolerantie. De hele wereld is tegenwoordig verbonden via vliegverkeer, sattelietschotels, telefoons, rockconcerten, ziektes en gedeelde angsten en wensen. Blijf bij de tijd! Als je Me echt wilt helpen de wederopstanding van Mijn Zoon te vieren, zet jezelf er dan toe uit te zoeken hoe je de hongerigen kunt voeden, de naakten kunt aankleden, de misbruikten kunt beschermen en de thuislozen een thuis kunt geven. En, net zo belangrijk, maak je eigen dagelijks leven tot een stralend voorbeeld van vriendelijkheid en humor! Ik heb jullie alle bronnen gegeven die je nodig hebt, als jullie alleen maar je angst zouden achter laten, en zouden beginnen te leven, lief te hebben en samen te lachen!

Ten slotte, Mijn kinderen overal op de wereld, herinner je wiens wederopstanding je viert op wat jullie pasen noemen, 12 april. En herinner je de manier waarop Hij, zonder angst, koos te leven en te sterven. Zoals Ik van Hem hou, zo hou Ik van een ieder van jullie.

Enne... ik ben niet echt geïrriteerd hoor. Niet echt. Ik wilde gewoon even jullie aandacht trekken, omdat Ik er een hekel aan heb jullie te zien lijden. Maarja, Ik gaf jullie vrije wil, dus wat anders kan Ik doen dan proberen jullie te beïnvloeden door middel van reden, overtuiging en een klein beetje ouderwets schuldgevoel en manipulatie? Ik ben ten slotte de enige echte Moeder van het Joodse volk. Ik wil gewoon dat jullie gelukkig zijn, en Ik zal in het donker zitten. Ik ben echt, dat zweer ik, altijd bij je. Altijd. Vertrouw me.

Je Ene en enige,

God