Internet is hier tenslotte toch bijna gratis...

Gisteravond was het ongeveer acht uur toen ik in slaap viel, maar voor die tijd nog wel even al jullie stukjes in mijn boekje gelezen, geweldig! Was echt heerlijk om te lezen... hoe leuk het hier ook is, het is hier allemaal zo anders dat je toch best wel snel aan thuis gaat denken... en aan je vriendje (A) ... En dan is het toch leuk om te zien dat ze jou ook missen

Maar goed, het hotel is niet zo heel interessant, afgezien van mijn supervette roze matras (zie foto's). De rest van de dag was veel leuker. Rond twaalf uur was ik weer op Khao San Road omdat ik daar had afgesproken met Luc (zo schrijf je z'n naam dus...) en toen zijn we eerst even naar het treinstation gegaan om daar tickets te kopen voor de reis naar het Noorden (Luc naar Chiang Mai, ik naar Nong Khai). Hoewel allerlei taxi-mensjes entuktuk-drivers ons in allerlei tourist centers probeerden te krijgen, hebben we toch stug volgehoduen dat we naar het station wilden, en inderdaad, daar waren de kaartjes zo'n 4 euro goedkoper.. haha, afpersers hier... gelukkig zijn sommigen ook wel heel eerlijk. Een chauffeur beloofde ons een gratis rit terug, als we voor hem even tien minuten geinteresseerd wilden doen in een winkeltje... 'You help me, I help you.'

Maar goed, afdingen bij een tuktukdriver doe je dus aan de hand van drie factoren: Geld, waar je heen wilt en (het belangrijkst) hoeveel shops hij je laat zien, meestal kun je met20 centde halve stad door, mits je van tevoren aangeeft dat je 1 shop wilt zien, als je niks zegt zit je zomaar in 3 shops voor je bent waar je wilt. Ideaal, die commissions. Het valt me trouwens op dat alle mensen die je een pak willen aansmeren (en dat zijn er veeel!) allemaal uit India komen, met hun Kashmir Wool...

Na het station weer teruggegaan naar Khao San en weer even wat Pad Thai gegeten (ik doe de hele dag bijna niet anders) om vervolgens lekker door de achterbuurtjes te dwalen (wat een armoe! Mensen leven hier op sommige plekken echt op straat en zitten dan onder de brug een vuurtje te stoken om hun eten op te koken...) en vervolgens weer eens een Thaise massage gehaald (blijft verrukkelijk!). We werden verwelkomd door een knap Thais meisje, dachten we, tot ze begon te praten met eenlage stem. Het aantal ladyboys (traverstieten) is hier in Bangkok echt enorm, ze werken gewoon overal en zijn net zo geaccepteerd als alle andere mensen, maar voor mij is het toch echt even wennen... bij elke vrouw vraag ik me af of ze wel echt is... Gelukkig was de massage door een 'gewoon meisje' (althans, ze had in ieder geval een hoge stem) en een man. Deze massage was een stuk harder en het deed ook echt gewoon pijn, maar daarna voel je je echt zo soepel als zo'n slangenmens...

Daarna zijn we een kroegje in gegaan waar een livebandje speelde, alleen bleken zij bij het vallen van de avond spontaan de prijzen te verdubbelen, maar goed, het was gezellig en ik raakte aan de klets met een engelsman (Max)waarmee we zo nog even naar een Thaise uitgaansbuurt gaan... ik ben benieuwd!

We vonden vandaag wel dat we wat weinig hadden gedaan en daarom hebben we besloten om voor morgen wel plannen te maken... we gaan 's ochtends vroeg naar Wat Phra en Wat Pho (twee grote tempels hier, de ene is deel van het koninklijk paleis en herbergt de Emerald Buddha, een klein beeldje, maar wel het belangrijkste boeddabeeldje van Thailand. De ander bevat het grootste boeddhabeeld van Thailand, de liggende boedda, zo'n 46 meter lang).

Daarna gaan we naar ChinaTown, wat nog chaotischer schijnt te zijn dan Khao San, dus ik ben benieuwd!

Nou had ik nog een heleboel dingen bedacht die ik wilde schrijven, maar goed, dat bedenk ik vanavond wel weer als ik in mijn reisboekje schrijf. Succes met jullie -15 graden!!! hahaha, ik geniet lekker verder van de zomerse temperaturen (dertig graden) hier in Bangkok!

x Jeroen (ps. Hier in Bangkok kan ik zomaar steeds spontaan een internetcafe induiken, verwacht dat niet de hele reis hoor

Bangkok

Hier zit ik nu, in een internetcafeetje waar ik voor 1 euro (en das nog best wel duur hier) een uur kan internetten... Het is hier trouwens nu al zeven uur 's avonds en ik ben kapot!

In het vliegtuig kon ik voor geen meter slapen, dus bleef ik (best wel logisch) wakker. Uit het raam viel niet heel veel te zien (het was donker), behalve toen we over Delhi vlogen, toen zagen we ineens een half uur lang allemaal lichten onder ons!

Maar goed, Thailand vinden jullie vast interessanter... het was half tien 's ochtends (bij jullie half vier 's nachts) toen we op Bangkok landden (het vliegtuig had wind mee, echt waar!). Daarna liep ik in een keer door naar de bagage en toen ook nog eens naar het goede busstation! Daar stond ik zelf ook wel even van te kijken. Tijdens het wachten op de bus kwam ik ene Luuk uit Nederland tegen en wij zijn de rest van de dag verder samen door Bangkok gegaan. We begonnen op Khao San Road, waar ongeveer alle toeristen zitten, en hebben daar even (hoe cliche) een Singhabiertje gedronken. Vervolgens hebben we ons een beetje door de chaos gewurmt en Pad Thai gegeten, heeeerlijke noodles die je om de 20m op straat kan kopen. Met een volle buik daarna een slaapplaats gezocht... ik slaap nu voor 150 baht (3 euro nogwat) in een kamer met supercoole matras, roze ventilater, wc en douche! Toen weer snel de stad in gegaan...

Na twintig keer door allerlei tuktuk-drivers gevraagd te zijn voor een ritje, besloten we maar eens in te stappen. Voor 10 baht (22 cent ofzo) wilde hij ons naar twee tempels rijden. We vonden dit wel erg goedkoop, maar toch leuk om mee te gaan. Niet veel later kwam het addertje onder het gras vandaan: De Thaise regering deelt in de eerste week na Oud en Nieuw bonnen uit voor gratis brandstof als je toeristen in hun winkeltjes weet te krijgen. Dat hebben we geweten ook, maar goed, het was wel lekker goedkoop allemaal.

Na de tweede tempel gezien te hebben was onze tuktuk er ineens vandoor en moesten we een andere nemen (die ook weer twee winkels langsging). Daarna hebben we meteen een massagesalon opgezocht en hebben twee Thaise masseurs ons voor 4 euro een uur lang alle kanten op geduwd, getrokken en gekraakt.

En toen was het etenstijd... en Jeroen vond dat hij een heel bord Thaise Rode Curry moest opeten (met stokjes)... zoals verwacht, was deze een stuk heter dan in Nederland en het heeft me dan ook letterlijk bloed zweet en tranen gekost (ok, behalve het bloed dan) om mijn bordje leeg te eten.

De sfeer hier in de stad is echt geweldig en chaotisch! Ik ga me hier voorlopig nog wel ff vermaken. Iedereen in ieder geval bedankt voor de berichtjes en tot binnenkort!

x Jeroen

Laatste dagje...

Over 24 uur zit ik al ergens in de wolken. Gek idee is dat. Tot vandaag drong het ook nog helemaal niet tot me door. Ik heb een feestje gehad, nam afscheid van iedereen enzo en ik wist ook wel dat ik al bijna weg ging, maar ik besefte het gewoon nog niet echt. Vanochtend wel. Toen mijn moeder me wakker maakte, riep ik ineens: 'Mam! Morgen ga ik weg!'

Vandaag nog even de laatste voorbereidingen gedaan. Schoenen gekocht (twee verschillende maten, waardoor de winkelmensjens nog speciaal langs mijn huis moesten rijden om ze weer om te wisselen...), Klamboe en deet gehaald tegen de muggen, nog een groot slot voor op mijn tas, mail op vakantie gezet, geldzaken geregeld, en jeroen is er klaar voor...

Even een kort berichtje dit, maar ik ga nog even verder met inpakken enzo... en met een beetje geluk hebben jullie over twee dagen rond deze tijd weer bericht van mij, maar dan vanuit Bangkok!

Laatste groetjes uit Nederland,

Jeroen.

Geld uitgeven...

Cijfertjes

Over 24 dagen is het zover, dan zit Jeroen in het vliegtuig naar Bangkok. Als alles goed gaat tenminste, en dat valt nog altijd te betwijfelen, maar daar kom ik zo op terug. Mijn paspoort is als het goed is inmiddels op het Thaise consulaat gearriveerd en met een beetje geluk heb ik 'm volgende week weer terug met een mooi stickertje erin. Totale kosten (visum, verzenden, pasfoto's): € 77,30

Zoals bekend heb ik ook mijn vlucht geboekt (€ 529,-) en de eerste zes weken op het vrijwilligersproject (€550,-). Natuurlijk mogen ook de nodige inentingen en pillen niet ontbreken (€232,95 tot nu toe) en heb ik ook alvast wat leeswerk aangeschaft (€40,-).

Totale kosten tot nu toe: €1427,25

Gelukkig is het leven daar niet bepaald duur, met €5,- per dag (incl. eten en overnachting) schijn je makkelijk te kunnen overleven. Op die manier zou ik het nog wel een jaar vol kunnen houden in Thailand, maar dat roep ik maar even niet te hard (A)

Maar goed, genoeg cijfertjes... het belangrijkste is... IK HEB ER GEWOON SUPERVEEL ZIN IN!!!

Waarom 'als alles goed gaat'? Die rellen waren toch voorbij?

Oja, ik ging het nog even over de politiek hebben. Vanmiddag is namelijk bekend geworden dat aanstaande maandag ( = over vier dagen = drie weken voor mijn vertrek ) een nieuwe premier zal worden gekozen door het parlement. Aanhangers van Thaksin geloven dat zij een meerderheid hebben in het parlement en dat er opnieuw een Thaksin-aanhanger premier zal worden. De oppositie gelooft ook dat zij een meerderheid in het parlement heeft en dat de oppositie nu eindelijk aan de macht zal komen. De VAD (Volksalliantie voor democratie) heeft al laten weten dat zij weer zullen gaan rellen als de nieuwe regering teveel lijkt op de vorige... oftewel... de rust is voorlopig nog niet wedergekeerd!

Wie is Thaksin? En de VAD?

In 2006 werd premier Thaksin door het leger uit zijn functie gezet en nam het leger tijdelijk de macht over. Thaksin was (en is nog altijd) erg populair onder de arme boerenbevolking op het platteland, vanwege zijn liefdadigheidsprojecten voor deze bevolkingsgroep. Tegelijkertijd was het iemand die enorm veel overheidsgeld pompte in (bedrijfjes van) vrienden en familieleden en niet in de laatste plaats zichzelf. Hij was nogal corrupt, maar vanwege zijn populariteit onder de arme bevolking (nog altijd het grootste deel van de Thai), bleef hij aan de macht.

Het leger heeft toen dus de macht overgenomen en nieuwe democratische verkiezingen georganiseerd, waarbij Somchai als winnaar uit de bus kwam. Somchai is familie van Thaksin en maakt er ook geen geheim van dat hij volledig achter Thaksin staat. Geen wonder dus dat hij de verkiezingen won, het grootste deel van de bevolking is immers nog altijd groot fan van die oud-premier.

Het VAD is een groepering van vooral hogeropgeleiden die dit niet accepteert. Zij geloven dat de liefdadigheidsprojecten van Thaksin een manier waren om hem in het zadel te houden, zodat hij door kon gaan met zijn corrupte praktijken. Zij willen van deze corrupte premier af en een nieuwe, eerlijke, regering vormen. Zij beseffen ook dat dit niet gaat lukken als de plattelandsbevolking gewoon stemrecht heeft en daarom vinden zij dat het stemrecht alleen voorbehouden moet zijn aan hogeropgeleiden. Op deze manier zal er ongetwijfeld geen Thaksin-gezinde regering meer komen, maar of het nou zou democratisch is?

Maar goed...

Het blijf nu gewoon afwachten en hopen dat eventuele demonstranten zich inderdaad gaan richten op treinstations, supermarkten en groentewinkels in plaats van de grote vliegvelden...

Zucht

Vanochtend had het Thaise Constitutionele Hof besloten dat premier Somchai uit zijn functie gezet zou worden. Hij zou 'verkiezingsfraude hebben gepleegd'. Zelf geloof ik dit niet zo heel hard, het is op zijnzachts toevallig te noemen dat tijdens hevig oplopende protesten plotseling verkiezingsfraude van een jaar geleden wordt ontdekt. Ik denk eerder dat het Hof de rust in Thailand weer wilde laten wederkeren en daar ben ik persoonlijk best blij mee.De laatste dagen waren er al steeds meer protesten van pro-regerings-demonstranten, waarbij ook meer geweld werd gebruikt en het leek erop dat de confrontatie alleen maar harder zou worden.

Gelukkig is nu dus de Thaise Regering uit functie gezet en met een beetje geluk laten de pro-regeringsdemonstranten niet al teveel meer van zich horen, Somchai zei namelijk zelf het 'geen probleem' te vinden, 'ik werkte niet voor mezelf, nu wordt ik fulltime burger.' De PAD heeft al laten weten de vliegvelden te verlaten en met een beetje geluk kunnen de vluchten binnen 24 uur weer hervat worden. Jeroen slaakt een zucht van verlichting.

Het enige probleem is dat er in december alweer verkiezingen worden gehouden. Somchai heeft al laten weten dat zijn partij, de PPP, onder een andere naam verdergaat en meedoet met de volgende verkiezingen...en wie weet vinden er dan weer andere mensen een reden om vliegvelden te blokkeren...

Rellen

'Door de internationale luchthaven van de Thaise hoofdstad Bangkok in te nemen, hebben de demonstranten in het land de regering een zware slag toegebracht. Minstens drieduizend toeristen, een van de belangrijkste bronnen van inkomsten voor Thailand, kunnen de hoofdstad niet meer in of uit.'

Heb ik net mijn oma lopen overtuigen van het feit dat de Thai zulke vriendelijke en vredelievende mensen zijn... gaan ze demonstreren! Van mij mogen ze hoor... die regering is voorzover ik heb begrepen redelijk corrupt. Aan de andere kant lijkt ook het grootste deel van de Thai het allemaal wel goed te vinden, het gezag te accepteren, van wie en wat dan ook.

Het is dan ook allemaal een beetje vreemd geregeld. Er is een koning, maar die heeft geen macht. Dan heb je de regering, die regelt vrijwel alles behalve het leger. En dan heb je nog het leger, dat elke keer in actie komt als ze het niet eens zijn met de regering. Dit heeft de afgelopen eeuw achttienkeer geleid tot een staatsgreep en mijn grootste angst was dat dit nu weer zou gebeuren, maar dat lijkt gelukkig mee te vallen.

Uiteindelijk zal de rust wel weer terugkeren, maar op dit moment kan ik toch niet veel anders dan hopen dat dit voor de vierde januari zal gebeuren. Mocht er nou een staatsgreep worden gepleegd, dan zal het een stuk minder makkelijk voor me zijn om over een maand Thailand in te komen. In mijn dorpje ergens aan de Noordelijke grens zul je ongetwijfeld bar weinig merken van protesten, staatsgrepen en aanslagen, maar ik moet natuurlijk wel een visum kunnen krijgen en de grens kunnen passeren.

En dan blijft het natuurlijk ook hopen voor de Thai dat er uiteindelijk wat beter vanaf komen, want uiteindelijk draaien de protesten dáárom en niet om het voorkomen dat Jeroen binnenkort naar Thailand komt. En uiteindelijk is dat natuurlijk ook veel belangrijker. Ik maak er heus wel een leuk jaar van, ook als ik niet naar Thailand kan, maar met een regering die mensenrechten belangrijker vind dan eigen zakken vullen worden er een boel levens beter. Hoop ik.

Ik volg voorlopig in ieder geval even met dubbele gevoelens het nieuws...

Nu is het officieel!

Vanochtend kreeg ik vanuit Thailand een mailtje met mijn plaatsingsinfo! Ik kom terecht in een Thais gezin in Ban Thin Dung, een klein dorpje bij Phon Phisai. Het huis ligt aan de Mekong rivier en aan de overkant kan ik dus rechtstreeks op Laos uitkijken. Het gezin bestaat uit een vader, moeder en twee zoons, waarvan er één zevenentwintig is en goed Engels spreekt (aldus het mailtje). Ik zal elke dag in Phon Phisai gaan werken op de basisschool en/of de middelbare school en er zijn nog veel andere opties (uitleg ontbreekt hier

Ik heb vanmiddag dus maar meteen mijn vlucht geboekt. Zondagmiddag 4 januari om 17:20u stap ik in Düsseldorf op het vliegtuig naar Bangkok! En dan kom ik daar de volgende ochtend om 10:00u aan in Bangkok. Afhankelijk van mijn introductie heb ik dus nog 2 tot 4 dagen in de Thaise hoofdstad alvorens naar Nong Khai te vertrekken. En ik ga ervan uit dat ik me daar niet hoef te vervelen!

Ik kan echt niet wachten tot het zover is!!! Nog anderhalve maand... ik tel af... nog 46 daagjes...

Het zevende jaar.

Sabbatsjaar
Na zes jaar VWO gaat het leven gewoon door. Het zevende jaar. Sabbatsjaar. Een vrij jaar, vrij om te doen wat ik wil, te gaan waar ik wil en te leven zoals ik dat wil. Wat moet een mens met zoveel vrijheid? Ik wist het niet. Eerst maar eens gaan werken, geld verdienen, want hoe vrij je ook bent, met geld kun je altijd meer, that's just the way it is...

Geld verdienen
En zo begon ik dus... volledig tegen mijn eigen principes in, fulltime op kantoor te werken, puur voor het geld. Ik heb altijd gezegd dat ik dat nooit zou kunnen, dan maar liever leuk werk voor minder geld... maar goed, ik hield mezelf voor dat ik met dit geld zóveel leuke dingen ging doen dat ik heus wel drie maandjes suf werk kon doen. Eén week ging voorbij, twee weken gingen voorbij, de derde week heb ik nooit afgemaakt. Dit was duidelijk niet mijn ding. Toevallig hoorde ik dat ze op de Doorslag, werk en dagbesteding voor mensen met een beperking, nog op zoek waren naar begeleiders. En onder het motto 'dan maar liever leuk werk voor minder geld', ging ik eens bellen. Ik werd uitgenodigd voor een gesprek en na anderhalf uur kreeg ik te horen dat ze het wel zagen zitten met mij. En zo doe ik nu al ruim drie weken dit geweldige werk!

Geld uitgeven
Na de meest wilde plannen, van Ghana tot India, en vage ideeën, van ontwikkelingswerk tot een pelgrimstocht, heb ik uiteindelijk besloten hoe ik de tweede helft van mijn sabbatsjaar ga besteden: Ik ga naar Thailand! Het idee kwam min of meer per ongeluk, maar de cultuur, de prachtige natuur, het geloof en de verhalen van Thailand spraken mij zó aan dat ik op slag overstag was. Via de organisatie Travel to Teach heb ik de mogelijkheid gekregen om in een klein dorpje in Noord-Oost Thailand te gaan wonen in een gastgezin. Ik leef dan gewoon met de lokale bevolking en alles wat daarbij hoort: geen warme douche, véél te heet eten, aardige mensen, prachtige natuur en geen westerling om je heen! Wat wil een mens nog meer?!
Hier begin ik de eerste zes weken en wat ik daarna doe? Misschien blijf ik nog wel langer, misschien ga ik naar een ander project, misschien ga ik verder reizen door Thailand, misschien ga ik wel een klooster in, misschien... misschien... misschien......